Dit is een testomgeving. Alle orders zullen worden genegeerd
De historicus Rolf Peter Sieferle behoorde in zijn jeugd tot de generatie Mei 68. In de jaren 90 raakte hij gedesillusioneerd en richtte hij zijn sarcasme in toenemende mate op naïeve idealisten. Sieferle publiceerde bij de grote uitgevers en schreef onder meer over Marx, de Eerste Wereldoorlog, het conservatisme en ecologische thema’s. Hij adviseerde bondskanselier Merkel over klimaatverandering. Maar de vluchtelingencrisis van 2015 was een keerpunt. Sieferle schreef toen dat, ‘een samenleving die geen onderscheid meer maakt tussen zichzelf en de krachten die haar kunnen uitvagen, […] moreel gezien boven haar stand [leeft].’
In september 2016 benam Sieferle zich het leven. Na zijn dood werden nog twee niet eerder gepubliceerde werken uitgebracht. Beide werden bestsellers. Het migratieprobleem was het laatste boek waar Sieferle aan werkte, maar ook Finis Germania, een wat minder systematische en meer essayistische verzameling van observaties en gedachten, lag klaar.
Niet alleen waren beide werken bestsellers, ze veroorzaakten ook een rel in de Duitse media. Van een gevierd schrijver in links-liberale kring verwerd Sieferle tot de nieuw intellectuele anti-held. Niet iedereen liet hem vallen. Rüdiger Safranski merkte over zijn collega-historicus op: ‘In hun politieke ijver hebben de inquisitoren niet gemerkt dat Sieferle’s boek tot het genre van de ‘nachtelijke gedachten’ behoort. In de vroege 17e eeuw had je Edward Young, die dit tot literair genre verhief, tot aan Heine’s Denk ik aan Duitsland in de nacht. Nachtelijke gedachten zijn nachtelijke gedachten: heel pessimistisch, heel melancholisch. Maar ze zijn vaak ook schitterend geformuleerd.’
vertaling:
marcus censorius &
henry van sanderburg
In september 2016 benam Sieferle zich het leven. Na zijn dood werden nog twee niet eerder gepubliceerde werken uitgebracht. Beide werden bestsellers. Het migratieprobleem was het laatste boek waar Sieferle aan werkte, maar ook Finis Germania, een wat minder systematische en meer essayistische verzameling van observaties en gedachten, lag klaar.
Niet alleen waren beide werken bestsellers, ze veroorzaakten ook een rel in de Duitse media. Van een gevierd schrijver in links-liberale kring verwerd Sieferle tot de nieuw intellectuele anti-held. Niet iedereen liet hem vallen. Rüdiger Safranski merkte over zijn collega-historicus op: ‘In hun politieke ijver hebben de inquisitoren niet gemerkt dat Sieferle’s boek tot het genre van de ‘nachtelijke gedachten’ behoort. In de vroege 17e eeuw had je Edward Young, die dit tot literair genre verhief, tot aan Heine’s Denk ik aan Duitsland in de nacht. Nachtelijke gedachten zijn nachtelijke gedachten: heel pessimistisch, heel melancholisch. Maar ze zijn vaak ook schitterend geformuleerd.’
vertaling:
marcus censorius &
henry van sanderburg
